عمیق‌ ترین رکود دو سال اخیر فولاد؛ بی‌ حرکتی سنگ‌ آهن، شمش

بازار جهانی فولاد طی هفته های اخیر وارد مرحله ای شده که بسیاری از تحلیلگران آن را سنگین ترین دوره رکود دو سال گذشته میدانند؛ رکودی که نه تنها مواد اولیه مانند سنگ آهن و شمش را بی جان کرده بلکه محصولات نهایی از جمله میلگرد و ورق گرم نیز گرفتار آن شده اند. محدود شدن دامنه نوسان قیمت آهن در چین، جنوب شرق آسیا، اروپا و آمریکا نشان میدهد که تقاضا در بخش های مختلف صنعت فولاد رو به کاهش است و اغلب تولیدکنندگان با احتیاط و در وضعیت انتظار قرار گرفته اند. این شرایط در ایران نیز بازتاب کاملی داشته و رکود مصرف و توقف پروژه های عمرانی باعث شده بخش مهمی از معاملات به حداقل برسد.

سنگ آهن؛ آغاز زنجیره ای که از حرکت ایستاده است

در چین، که همواره تعیین کننده اصلی جریان بازار سنگ آهن بوده، هفته گذشته یکی از آرام ترین دوره های قیمتی رقم خورد. سنگ آهن ۶۲ درصد پس از افت تا محدوده ۱۰۴ دلار، تنها با یک حرکت بسیار جزئی به ۱۰۵ دلار برگشت. نه خریداران میل چندانی به افزایش موجودی داشتند و نه فروشندگان نشانی از خوش بینی بهبود تقاضا بروز دادند. این رفتار کم رمق بیش از هر چیز نتیجه سرد شدن بازار ساخت و ساز چین است؛ بازاری که کوچک ترین تغییرات آن میتواند روی کل زنجیره فولاد دنیا اثر بگذارد. کارشناسان معتقدند تا زمانی که داده های بخش مسکن چین چشمگیر نشود، قیمت سنگ آهن نیز در همین دامنه محدود نوسان خواهد کرد.

شمش و مقاطع؛ بازارهایی که فقط نفس میکشند

بازار بیلت جهانی نیز همان تصویر کم تحرک سنگ آهن را تکرار کرد. در دریای سیاه قیمت بیلت حول ۴۳۶.۵ دلار ثابت ماند و در چین یک افت خفیف تا ۴۱۵ دلار ثبت شد. کمبود تقاضای واقعی در کشورهای مصرف کننده باعث شده خریدها بسیار محدود و محتاطانه باشد.
در جنوب شرق آسیا رشد ۷ دلاری بیلت بیشتر نتیجه کاهش کوتاه مدت عرضه بود تا افزایش مصرف. شرایط در ترکیه نیز رو به کاهش بود و بیلت وارداتی به ۴۵۲ دلار رسید.
میلگرد نیز در اغلب بازارها همین رفتار آرام را داشت. هرچند ترکیه در صادرات و چین در بازار داخلی افزایش های جزئی ثبت کردند، اما این رشدها انعکاس واقعی رونق مصرف نبود. اروپا کاملا بدون تغییر ماند و فقط آمریکا با رشد ۳۰ دلاری تا سطح ۹۱۵ دلار اندکی فعال تر ظاهر شد که آن هم بیشتر به دلیل افزایش هزینه های انرژی بود.

ورق گرم؛ ثباتی فرسایشی و هشداردهنده

ورق گرم در بازارهای مختلف جهان هفته ای تقریبا بدون حرکت داشت. قیمت صادراتی چین در ۴۶۱ دلار ثابت ماند و دریای سیاه نیز بدون تغییر بر ۴۵۵ دلار ایستاد.
تنها تکان کوچک بازار در جنوب شرق آسیا بود که ۲ دلار رشد کرد؛ آن هم به دلیل کاهش موجودی برخی خریداران.
در مقابل، اروپا روند نزولی داشت و شاخص ورق گرم با افت ۱۰ یورویی به ۶۰۵ یورو رسید. این کاهش ناشی از رکود صنایع پایین دستی و ورود محموله های ارزان خارجی بود.
ثبات بازار آمریکا نیز ادامه یافت و همچنان در محدوده ۸۸۰ دلار ماند. تحلیلگران این سکون را نشانه ای از نگرانی بازار نسبت به ماه های آینده میدانند؛ نگرانی ای که با افت احتمالی قیمت نفت و افزایش ظرفیت تولید در منطقه خلیج فارس تقویت شده است.

ایران؛ بازاری که با رکود داخلی و جهانی هم زمان یخ زده است

در بازار ایران طی هفته گذشته تقریبا هیچ محرک موثری دیده نشد. رکود ساخت و ساز، توقف پروژه های عمرانی، ضعف قدرت خرید و نبود سیگنال های جدید ارزی باعث شد قیمت شمش و مقاطع تقریبا بدون تغییر بماند.
میلگرد در اکثر کارخانه ها بدون تغییر قیمت عرضه شد و تنها برخی واحدها افزایش های محدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومانی اعمال کردند.
تیرآهن نیز وضعیت مشابهی داشت؛ ثبات قیمتی با افزایش های پراکنده که بیشتر به دلیل تغییر موجودی انبارها بود تا عوامل بنیادی.
در مجموع بازار داخلی ایران کاملا تحت تاثیر رکود جهانی و نبود تقاضای داخلی قرار گرفته و چشم انداز کوتاه مدت همچنان مبهم و کم رمق است.