معرفی پروفیل آلومینیوم

پروفیل آلومینیوم، نتیجه ی آشتیِ هوشمندانه ی مهندسی با نیازهای روزمره است؛ قطعه ای با سطح مقطع ثابت که در طول های مختلف تولید می شود و می تواند هم در قاب یک پنجره، هم در اسکلت یک خط تولید، هم در پوسته ی ظریف یک دستگاه پزشکی نقش آفرینی کند. اگر آلومینیوم را ماده ای بدانیم که «سبکی» را بدون قربانی کردن «استحکام» هدیه می دهد، پروفیل آلومینیومی شکلِ بالغ و صنعتیِ همین هدیه است؛ فرمی که به جای اتکا به حدس و سلیقه، بر اساس استاندارد، آلیاژ، فرآیند و کنترل کیفیت ساخته می شود تا عملکرد قابل پیش بینی داشته باشد. درک درست از پروفیل آلومینیوم، یعنی فهمیدن این که چرا یک مقطع چند میلی متری می تواند روی دوام، هزینه نگهداری، مصرف انرژی و حتی زیبایی پروژه اثر بگذارد.

هنگام مقایسه قیمت آهن با آلومینیوم، بسیاری از مهندسان به این نتیجه می رسند که کاهش وزن و صرفه جویی انرژی در طول زمان، انتخاب پروفیل آلومینیوم را منطقی تر می کند.

پروفیل آلومینیوم چیست؟

پروفیل آلومینیوم به زبان ساده یعنی مقطعی از آلومینیوم که شکل آن در تمام طولِ قطعه ثابت می ماند؛ مثل ریل ها، فریم ها، قوطی ها، ناودانی ها، سپری ها و ده ها فرم دیگر. اما تعریف حرفه ای تر، پای «آلیاژ» و «روش ساخت» را هم وسط می کشد: پروفیل آلومینیومی معمولاً با فرآیند اکستروژن شکل می گیرد و بسته به کاربرد، از آلیاژهای مختلفی ساخته می شود تا ترکیب مطلوبی از استحکام، شکل پذیری، مقاومت خوردگی و قابلیت ماشین کاری به دست آید. تفاوت اصلی این محصول با ورق یا شمش در این است که پروفیل از ابتدا برای «کارکرد سازه ای و مونتاژپذیری» طراحی می شود؛ یعنی طوری ساخته می شود که بتوان آن را برید، سوراخ کرد، اتصال داد، آب بندی کرد، و روی آن پوشش های متنوع اجرا کرد؛ بدون این که کیفیت سطح یا پایداری ابعادی قربانی شود.

ویژگی های اصلی آلومینیوم که آن را مناسب تولید پروفیل می کند

آلومینیوم ذاتاً فلزی است سبک، مقاوم در برابر خوردگی و بسیار خوش رفتار در فرآیندهای شکل دهی. اما جذابیت آن برای تولید پروفیل از جایی اوج می گیرد که می توان با کنترل آلیاژ و عملیات حرارتی، شخصیت مکانیکی اش را دقیق تنظیم کرد. آلومینیوم در برابر هوا به سرعت لایه ای نازک و پایدار از اکسید تشکیل می دهد که مثل سپر عمل می کند؛ همین ویژگی، برای سازه های بیرونی و محیط های مرطوب یک امتیاز طلایی است. از طرف دیگر، رسانایی حرارتی و الکتریکی بالا باعث می شود در صنایع الکترونیک، سیستم های انتقال حرارت و تجهیزات خاص هم کاربرد داشته باشد. قابلیت ماشین کاری و پرداخت سطحی، امکان اجرای آنادایز و رنگ پودری، و همچنین نسبت استحکام به وزن، مجموعه ای می سازد که کمتر ماده ای می تواند یک جا ارائه اش دهد. نتیجه این است که پروفیل آلومینیوم همزمان «کارکردی» و «زیبا» می شود؛ هم سازه می سازد، هم ظاهر می سازد.

آغاز صنعت اکستروژن آلومینیوم

اکستروژن، یعنی راندن فلز نرم شده از میان قالب برای ساخت مقطع های ثابت. این ایده در صنعت، در ابتدا با فلزات مختلف تجربه شد؛ اما آلومینیوم به خاطر دمای کاری مناسب و رفتار پلاستیک مطلوب، خیلی زود به یکی از بهترین گزینه ها برای اکستروژن تبدیل شد. نقطه مهم این جاست که اکستروژن فقط تولید یک شکل نیست؛ تولید «تکرارپذیری» است. صنعتی که بتواند هزاران متر پروفیل با ابعاد دقیق و کیفیت سطح یکنواخت بسازد، ناگهان راه را برای استانداردسازی قطعات و رشد سیستم های مونتاژی باز می کند. از همین جا بود که پروفیل ها از حد یک محصول خام، به زبان مشترک صنعت تبدیل شدند.

روند توسعه کاربردهای پروفیل آلومینیومی

در ابتدا پروفیل آلومینیومی بیشتر در حوزه هایی به کار رفت که وزن و خوردگی مسئله ی اصلی بود؛ اما با توسعه آلیاژها، سیستم های اتصال و پوشش دهی، کاربردها گسترش پیدا کرد. صنعت ساختمان با پنجره ها و نماها، یکی از بزرگ ترین بازارها شد؛ چون سبک بودن به کاهش بار مرده و آسانی اجرا کمک می کرد و پوشش ها دوام ظاهری را بالا می بردند. در ادامه، صنایع حمل ونقل و خودروسازی به سمت سبک سازی رفتند و پروفیل های مهندسی شده جای بیشتری باز کردند. هم زمان حوزه تجهیزات صنعتی، به خصوص سازه های مدولار و خطوط مونتاژ، نشان داد که پروفیل آلومینیوم فقط ماده نیست؛ یک «سیستم» است: شیار، اتصال، بست، صفحه، لولا و هزار جزء که کنار هم یک معماری صنعتی می سازند.

انواع پروفیل آلومینیوم

اگر بخواهیم پروفیل های آلومینیومی را دسته بندی کنیم، باید به این فکر کنیم که هر پروفیل برای چه «مسئله ای» ساخته شده است: تحمل بار؟ آب بندی؟ زیبایی? کنترل انتقال حرارت؟ یا ترکیبی از همه ی این ها. همین مسئله محوری باعث می شود هر دسته از پروفیل ها ویژگی ها، تلرانس ها، آلیاژها و حتی نوع پوشش متفاوت داشته باشند.

پروفیل آلومینیوم صنعتی

پروفیل صنعتی معمولاً برای سازه ها، فریم ها، شاسی ها، میزهای خط تولید، محافظ ها و تجهیزات مدولار به کار می رود. این نوع پروفیل ها اغلب به گونه ای طراحی می شوند که اتصال پذیری بالا داشته باشند؛ شیارهایی برای پیچ و مهره، امکان نصب براکت ها، قابلیت تراز و تنظیم، عبور کابل و گاهی امکان نصب پنل های محافظ. در این خانواده، ظاهر مهم است اما اولویت با کارکرد و مونتاژ سریع است. ضخامت و طراحی داخلی طوری انجام می شود که در برابر خمش و پیچش مقاومت مناسبی ارائه دهد، بدون این که وزن بی جهت بالا برود. پروفیل صنعتی وقتی خوب است که در کارگاه، به جای دردسر، سرعت بسازد.

پروفیل آلومینیوم ساختمانی

پروفیل ساختمانی در میدان زیبایی و دوام بازی می کند؛ جایی که هم چشم مخاطب مهم است، هم باد و باران و افت وخیز دما. این پروفیل ها برای درب و پنجره، کرتین وال، نماهای مدرن و انواع فریم های معماری تولید می شوند و معمولاً با استانداردهای خاص آب بندی، جای لاستیک، محل شیشه، کنترل نفوذ آب و مدیریت انبساط حرارتی طراحی می شوند. در پروفیل ساختمانی، کیفیت سطح و پوشش نهایی اهمیت دوچندان دارد، چون محصول قرار است سال ها در معرض نور خورشید، رطوبت و آلودگی بایستد و همچنان آبرومند بماند.

پروفیل اختصاصی یا سفارشی

وقتی استانداردهای موجود پاسخ گو نباشند، پروفیل اختصاصی وارد می شود. این پروفیل ها بر اساس نیاز پروژه طراحی می شوند؛ مثلاً مقطعی که باید همزمان جای یک قطعه پلاستیکی، یک مسیر کابل، یک محل آبرو و یک نشیمن پیچ را داشته باشد. مزیت پروفیل سفارشی، کاهش قطعات جانبی و ساده سازی مونتاژ است؛ یعنی به جای این که چند قطعه جدا مونتاژ شوند، یک مقطع هوشمندانه طراحی می شود تا کار را یکپارچه کند. در سئو صنعتی و محتوایی هم باید همین نگاه را منتقل کرد: پروفیل سفارشی یعنی «سرمایه گذاری در طراحی برای کاهش هزینه های پنهان تولید.»

پروفیل آلومینیوم ترمال بریک

ترمال بریک پاسخ آلومینیوم به یک نقد قدیمی است: آلومینیوم رسانای خوب حرارت است، و همین می تواند در پنجره ها انتقال گرما و سرما را افزایش دهد. پروفیل ترمال بریک با ایجاد یک مانع حرارتی میان بخش داخلی و خارجی پروفیل، این مشکل را مدیریت می کند. معمولاً این مانع با جداسازی دو بخش پروفیل و اتصال آن ها توسط ماده ای با رسانایی پایین تر انجام می شود تا پل حرارتی قطع یا کاهش یابد. نتیجه، بهبود بهره وری انرژی، کاهش تعریق سطح داخلی، و ارتقای آسایش حرارتی ساختمان است. این نوع پروفیل وقتی درست انتخاب و اجرا شود، هم به قبض انرژی رحم می کند و هم به عمر اجزای داخلی ساختمان.

روش های تولید پروفیل آلومینیوم

پروفیل آلومینیوم فقط «شکل» نیست؛ داستانی است که از شمش شروع می شود و به پوشش نهایی می رسد. کیفیت نهایی محصول به همین مسیر وابسته است. گاهی دو پروفیل از یک آلیاژ، با ظاهری مشابه، در عمل عملکردی متفاوت دارند؛ دلیلش غالباً همین جزئیات تولید، کنترل دما، عملیات حرارتی و نوع پوشش است.

فرایند اکستروژن

در اکستروژن، بیلت آلومینیوم گرم می شود و با فشار از قالب عبور می کند تا خروجی قالب، همان مقطع مطلوب باشد. اینجا طراحی قالب و کنترل فرآیند نقش حیاتی دارند؛ کوچک ترین خطا می تواند باعث موج دار شدن سطح، تغییرات ابعادی، ترک های ریز یا تنش های داخلی شود. پس از خروج، پروفیل خنک می شود، کشش داده می شود تا تاب احتمالی اصلاح گردد، و سپس در طول های استاندارد برش می خورد. اکستروژن خوب یعنی پروفیلی که هم در خط تولید نرم راه می رود، هم در پروژه با کمترین پرت و خطا نصب می شود.

عملیات حرارتی (T6 و …)

عملیات حرارتی در آلومینیوم مثل تنظیم تیغه یک ابزار دقیق است. با عملیات هایی مانند محلول سازی و پیرسختی، ساختار داخلی آلیاژ تغییر می کند و خواص مکانیکی به سطح مطلوب می رسد. اصطلاحاتی مثل T6 معمولاً به وضعیت حرارتی اشاره دارند که در آن، پروفیل به استحکام بالاتری دست پیدا می کند. اهمیت این موضوع در کاربردهای سازه ای و صنعتی بیشتر دیده می شود؛ جایی که پروفیل باید بار، ضربه یا خستگی را تحمل کند. انتخاب درست وضعیت حرارتی، اگرچه روی قیمت اثر می گذارد، اما در بسیاری پروژه ها هزینه ای است که از خرابی های پرهزینه آینده پیشگیری می کند.

روکش دهی و رنگ آمیزی (آنادایز، پودر، لایه گذاری)

سطح پروفیل آلومینیوم جایی است که هم زیبایی شکل می گیرد و هم مقاومت در برابر محیط. آنادایز با ایجاد یک لایه اکسیدی کنترل شده، مقاومت خوردگی و سایش را افزایش می دهد و ظاهری یکنواخت و صنعتی می سازد. رنگ پودری، گزینه ای محبوب برای کاربردهای ساختمانی است؛ چون تنوع رنگی بالا و مقاومت مناسب در برابر شرایط محیطی فراهم می کند. لایه گذاری ها و پوشش های خاص هم وقتی وارد بازی می شوند که محیط سخت تر باشد یا ظاهر ویژه ای مد نظر باشد. نکته کلیدی این است که پوشش خوب، فقط زیبا نیست؛ محافظ است، و محافظت یعنی افزایش عمر مفید سرمایه.

ویژگی ها و مزایای پروفیل آلومینیوم

پروفیل آلومینیوم را به خاطر یک ویژگی دوست ندارند؛ به خاطر «ترکیب» ویژگی ها انتخابش می کنند. گاهی پروژه به استحکام نیاز دارد، گاهی به وزن کم، گاهی به مقاومت خوردگی، گاهی به زیبایی و دوام رنگ. هنر آلومینیوم این است که می تواند در چند زمین همزمان بازی کند.

مقاومت در برابر خوردگی

آلومینیوم با تشکیل لایه اکسید طبیعی، در برابر خوردگی مقاومت خوبی دارد؛ به خصوص در محیط های معمول شهری و بسیاری از فضاهای مرطوب. البته کیفیت آلیاژ، شرایط محیطی و نوع پوشش تعیین می کند این مقاومت تا چه حد پایدار می ماند. در پروژه هایی که هوا شور است یا آلودگی صنعتی بالاست، انتخاب آلیاژ مناسب و پوشش دقیق می تواند تفاوت میان یک نمای ماندگار و یک دردسر پرهزینه باشد.

وزن سبک

سبکی آلومینیوم فقط یک مزیت حمل ونقل نیست؛ بر طراحی سازه هم اثر می گذارد. کاهش وزن یعنی کاهش بار مرده، یعنی فرصت برای طراحی اقتصادی تر، اجرای سریع تر و حتی افزایش ایمنی در برخی کاربردها. در سازه های صنعتی، سبکی به معنی انعطاف در جابجایی و نصب است؛ در ساختمان، یعنی امکان دهانه های بهتر و کاهش فشار بر اتصالات و زیرسازه ها.

قابلیت بازیافت

آلومینیوم یکی از فلزاتی است که بازیافت آن از نظر صنعتی و اقتصادی منطقی است. این ویژگی، در نگاه امروز که پایداری و مسئولیت محیط زیستی جدی تر شده، ارزش بیشتری پیدا کرده است. برای کسب وکارها و پروژه های بزرگ، بازیافت پذیری فقط یک شعار سبز نیست؛ می تواند در چرخه هزینه و ارزش افزوده هم اثر بگذارد.

تنوع در طراحی و ساخت

پروفیل آلومینیوم امکان طراحی شیارها، کانال ها و فرم های پیچیده را فراهم می کند؛ فرم هایی که در مواد دیگر یا بسیار پرهزینه اند یا با محدودیت های جدی مواجه می شوند. این تنوع یعنی مهندس می تواند «عملکرد» را در دلِ مقطع پنهان کند: مسیر آبرو، محل لاستیک، جای پیچ، محل نشستن قطعات و حتی تقویت موضعی. پروفیلی که درست طراحی شده، بخش زیادی از کیفیت نهایی محصول را از قبل تضمین می کند.

کاربردهای پروفیل آلومینیوم

کاربردهای پروفیل آلومینیوم را اگر فهرست کنیم، شاید تمام نشود؛ اما اگر منطقش را بفهمیم، همه چیز روشن می شود: هر جا به سازه ای نیاز باشد که سبک، مقاوم، دقیق و قابلِ مونتاژ باشد، پروفیل آلومینیوم می تواند یکی از گزینه های جدی باشد.

در صنعت ساختمان: درب، پنجره، نما

در ساختمان، پروفیل ها ستون های پنهان زیبایی اند. در درب و پنجره، وظیفه فقط نگه داشتن شیشه نیست؛ آب بندی، عایق بندی، استحکام در برابر باد، دوام در برابر نور خورشید و حفظ ظاهر در طول زمان هم مطرح است. در نماها هم پروفیل تبدیل می شود به اسکلت ظریفی که پوست ساختمان را نگه می دارد و همزمان امکان اجرای طرح های مینیمال و مدرن را فراهم می کند. اگر انتخاب پروفیل درست باشد، ساختمان فقط زیبا نمی شود؛ آسوده تر و کم هزینه تر زندگی می کند.

در صنعت خودروسازی

در خودروسازی، هر گرم وزن می تواند ارزش داشته باشد. پروفیل های آلومینیومی در بخش هایی به کار می روند که سبک سازی، استحکام و مدیریت انرژی ضربه اهمیت دارد. همچنین در برخی قطعات سازه ای و سیستم های جانبی، آلومینیوم به بهبود مصرف سوخت یا افزایش برد در خودروهای برقی کمک می کند. مزیت دیگر، امکان طراحی مقاطع مهندسی شده است که در عین سبک بودن، رفتار مکانیکی کنترل شده ای ارائه می دهند.

در صنایع الکترونیک و تجهیزات پزشکی

در الکترونیک، آلومینیوم به خاطر رسانایی حرارتی و قابلیت دفع گرما، گزینه ای مناسب برای هیت سینک ها، قاب ها و شاسی های خاص است. در تجهیزات پزشکی نیز علاوه بر وزن کم، موضوعاتی مثل قابلیت تمیزکاری، مقاومت مناسب، و امکان تولید دقیق مطرح است. پروفیل ها می توانند سازه ای بسازند که هم سبک باشد، هم دقیق، هم قابل مونتاژ و تعمیر.

در خط تولید و سازه های صنعتی

اینجا پروفیل آلومینیوم به اوج نقش سیستمی اش می رسد. فریم های مدولار، میزهای کار، حفاظ های ایمنی، استندها، رباتیک و خطوط مونتاژ، اغلب با پروفیل های شیاردار و اتصالات سریع ساخته می شوند. مزیت اصلی، سرعت تغییر و توسعه است. اگر خط تولید نیاز به اصلاح داشته باشد، به جای جوشکاری و تخریب، با باز و بسته کردن اتصالات می توان سازه را دوباره معماری کرد.

تفاوت پروفیل آلومینیوم با سایر انواع پروفیل

مقایسه وقتی مفید است که بدانیم معیار ما چیست: وزن؟ استحکام؟ هزینه اولیه؟ هزینه نگهداری؟ مقاومت محیطی؟ قابلیت مونتاژ؟ هر ماده ای نقطه قوت و ضعف خودش را دارد، اما آلومینیوم معمولاً در «تعادل» برتری نشان می دهد؛ تعادلی میان سبک سازی، دوام و کیفیت سطح.

مقایسه پروفیل فولادی و آلومینیومی

فولاد معمولاً استحکام بالاتری در حجم یکسان دارد و در برخی کاربردهای سنگین، انتخاب مناسبی است. اما وزن بالا، حساسیت بیشتر به خوردگی در صورت نبود پوشش مناسب، و محدودیت در برخی طراحی های ظریف می تواند چالش ایجاد کند. آلومینیوم در مقابل، وزن را پایین می آورد و مقاومت خوردگی ذاتی بهتری ارائه می دهد، ضمن اینکه پوشش های نهایی متنوع و ظاهر یکدست تری فراهم می کند. در بسیاری پروژه ها، شاید هزینه اولیه فولاد پایین تر به نظر برسد، اما هزینه های رنگ، نگهداری، خوردگی و زمان اجرا می تواند معادله را تغییر دهد. انتخاب صحیح، انتخابی است که «عمر پروژه» را ببیند، نه فقط فاکتور اول را.

مقایسه پروفیل پلی آمید و آلومینیومی

پلی آمید بیشتر به عنوان یک ماده پلیمری شناخته می شود و وقتی اسمش در کنار پروفیل می آید، معمولاً به نقش آن در سیستم های ترمال بریک اشاره داریم؛ یعنی جایی که پلی آمید به عنوان جداکننده حرارتی میان دو بخش آلومینیومی قرار می گیرد. اگر منظور مقایسه یک پروفیل کاملاً پلیمری با آلومینیوم باشد، باید گفت پلیمرها می توانند عایق بهتری باشند و در برخی محیط ها مزایای خاصی داشته باشند، اما در تحمل بار، پایداری ابعادی در دماهای مختلف، و دوام مکانیکی در بسیاری کاربردهای سازه ای به پای آلومینیوم نمی رسند. آلومینیوم مسیر امن تری برای سازه های دقیق و طولانی عمر است، در حالی که پلیمرها بیشتر در نقش مکمل یا در کاربردهای سبک و خاص می درخشند.

عوامل موثر بر قیمت پروفیل آلومینیوم

قیمت پروفیل آلومینیوم مثل یک عدد ساده نیست؛ حاصل چند لایه تصمیم و هزینه است. از آلیاژ و وزن گرفته تا کیفیت سطح، نوع پوشش و شرایط بازار. اگر کسی قیمت را فقط با «کیلو» توضیح دهد، بخشی از حقیقت را گفته و بخش بزرگ تری را پنهان کرده است.

آلیاژ به کار رفته

آلیاژ تعیین می کند پروفیل چه مقدار استحکام، شکل پذیری و مقاومت خوردگی داشته باشد. آلیاژهای رایج هر کدام رفتار متفاوتی در اکستروژن و عملیات حرارتی دارند و همین تفاوت می تواند روی راندمان تولید و قیمت تمام شده اثر بگذارد. آلیاژ مناسب، گاهی قیمت را بالا می برد اما ریسک شکست یا تغییر شکل در پروژه را کاهش می دهد؛ یعنی هزینه را از «بعداً» به «الان» منتقل می کند، اما معمولاً خردمندانه تر است.

وزن و ضخامت پروفیل

در نگاه اول روشن است: هرچه وزن بیشتر، قیمت بالاتر. اما در عمل، ضخامت فقط ماده نیست؛ کارکرد است. ضخامت درست، یعنی پروفیلی که در برابر پیچش و خمش رفتار قابل اعتماد دارد، پیچ را خوب نگه می دارد، در مونتاژ تاب برنمی دارد و در طول زمان لق نمی شود. پروفیل بیش از حد نازک، شاید ارزان تر باشد اما هزینه های پنهان دارد: دوباره کاری، خرابی، سروصدا، نشتی، افت کیفیت.

نوع سطح و پوشش نهایی

پروفیل خام با پروفیل آنادایز شده یا رنگ پودری شده، از نظر هزینه و ارزش متفاوت است. پوشش خوب به معنی کنترل دقیق فرآیند، مواد باکیفیت و اجرای استاندارد است. در پروژه های ساختمانی و محیط های سخت، پرداختن به این بخش می تواند تفاوت میان ظاهر پایدار و پوسته پوسته شدن، تغییر رنگ یا خوردگی را رقم بزند.

نوسانات قیمت آلومینیوم جهانی

آلومینیوم کالایی است که قیمت آن از بازارهای جهانی اثر می گیرد. نوسانات جهانی مواد اولیه، هزینه انرژی، شرایط عرضه و تقاضا و عوامل اقتصادی می توانند قیمت را بالا و پایین کنند. برای خرید حرفه ای، نگاه مقطعی کافی نیست؛ باید زمان خرید، حجم سفارش، و ثبات تامین کننده را هم در نظر گرفت تا پروژه قربانی موج های بازار نشود.

نحوه انتخاب پروفیل آلومینیوم مناسب

انتخاب پروفیل آلومینیوم، انتخاب یک قطعه نیست؛ انتخاب «نتیجه» است. نتیجه ای که می تواند دوام، زیبایی، ایمنی، هزینه نگهداری و سرعت اجرا را تعیین کند. بهترین انتخاب زمانی رخ می دهد که نیاز پروژه دقیق فهمیده شود و بعد آلیاژ، ضخامت، طراحی و پوشش بر همان اساس تصمیم گیری شوند.

بررسی نیاز کاربردی

اول باید روشن شود پروفیل قرار است چه کار کند: باربری دارد یا صرفاً قاب است؟ در فضای بیرون نصب می شود یا داخل؟ رطوبت و آلودگی محیط چقدر است؟ اتصال ها چگونه انجام می شوند؟ آیا نیاز به آب بندی و عایق حرارتی وجود دارد؟ آیا ظاهر و رنگ بندی اهمیت حیاتی دارد؟ این پرسش ها جهت را مشخص می کنند. پروفیلی که برای سازه صنعتی عالی است، الزاماً برای پنجره ترمال بریک مناسب نیست. نیاز کاربردی مثل نقشه راه است؛ بدون آن، انتخاب ها پراکنده و پرهزینه می شوند.

انتخاب آلیاژ مناسب

آلیاژ باید مطابق عملکرد انتخاب شود. اگر هدف استحکام و پایداری سازه ای است، آلیاژ و وضعیت حرارتی اهمیت بیشتری پیدا می کند. اگر هدف مقاومت خوردگی در محیط های خاص یا کیفیت سطح برای پوشش است، باید آلیاژی انتخاب شود که هم در فرآیند اکستروژن خوب جواب بدهد و هم سطح مطلوب ارائه کند. انتخاب آلیاژ، یعنی انتخاب رفتار ماده در طول عمر پروژه؛ نه فقط در روز نصب.

انتخاب ضخامت و ابعاد

ابعاد و ضخامت، زبانِ تحمل نیروها و جزئیات اجرا هستند. ضخامت بهتر همیشه به معنی کیفیت بهتر نیست؛ کیفیت یعنی تناسب. پروفیل باید جایی ضخیم باشد که بار و اتصال می خواهد، و جایی سبک بماند که بی هدف سنگین نشود. ابعاد هم باید با محدودیت های نصب، نوع یراق آلات، استانداردهای پروژه و امکان تامین در بازار هماهنگ باشد. یک انتخاب خوب، انتخابی است که هم در نقشه عالی باشد و هم در کارگاه و بازار، قابل اجرا و قابل تامین.

سوالات متداول